Z kolei terapia w tym nurcie jest prowadzona w zgodzie z tymi ogólnymi założeniami. Dlatego zanim odpowiem Państwu na pytanie jak wygląda terapia poznawczo-behawioralna, postaram się pokrótce opisać jak psychologia poznawcza wyjaśnia sposób funkcjonowania człowieka. DZIKIE ŻYCIE • Wywiad. Polowanie na najgrubszą zwierzynę. Rozmowa z Zenonem Kruczyńskim. Grzegorz Bożek. Twoja książka skupia się głównie na myślistwie i łowiectwie. Można odnieść jednak wrażenie, że jest to książka, w której rozliczasz się ze swoją przeszłością…. Zenon Kruczyński: Właściwie nie wiem, co to Okiem specjalisty - rozmowa z psychologiem Po cyklu historii z przemocą wobec najbliższych, które publikowaliśmy na łamach gazety i w internecie, zapraszamy na rozmowę ze specjalistą Pawłem Gostyńskim, psychologiem, na co dzień pracującym w Zakładzie Karnym w Wołowie. Pełni ona także dyżury w ramach psychologicznego wsparcia w „Aaaaaa zaraz wyjdę z siebie i stanę z boku „. Ile razy taką frazę przetaczałeś/aś w swojej głowie kiedy Twoje dziecko także było pełne emocji i nie mogłeś z nim złapać kontaktu. A może tak ni – Kuuntele OPM_16 - Emocje rysują przyszłość dziecka - rozmowa z psychologiem. -jaksoa podcastista Ojcostwo po Mojemu heti tabletilla, puhelimella ja selaimella. Ei Praca psychologa w gabinecie psychologicznym. Jeżeli pracujesz w gabinecie świadczącym pomoc psychologiczną, do Twoich głównych obowiązków będzie należało wystawianie opinii psychologicznych, rozmowa z pacjentem/klientem. Będzie to także stawianie diagnozy psychologicznej. Podczas rozmowy poruszałyśmy tematy związane z różnymi formami przemocy wobec dzieci: od tych, które są napiętnowane społecznie, a ich skutki są szeroko publikowane i potępiane w mediach (tj. ciężkie pobicia dzieci), poprzez takie formy, które są często niezauważalne (jak przemoc emocjonalna wobec dziecka), do takich, które rMtrOC0. Do dbania o swoje zdrowie fizyczne jesteśmy przyzwyczajani od małego. Najpierw rodzice, a później już my sami dbamy o to, by regularnie odwiedzać pediatrę, stomatologa, wykonywać badania okresowe. Jednak niewielu z nas w dzieciństwie, a nieraz i przez całe życie, ma okazję do kontaktu z psychologiem. Jeśli już stajemy w progu jego gabinetu, to w sytuacjach dramatycznych, kiedy jesteśmy dosłownie i w przenośni, w opłakanym stanie, a rozmowa z bliskimi czy przyjaciółmi nie pomaga. Czasem warto się zastanowić, czy nie przydałaby się nam również pewnego rodzaju psychologiczna profilaktyka. O obawach i wątpliwościach, jakie wywołuje w nas pierwsza wizyta u psychologa, porozmawiałam z Adrianą Klos, psychoterapeutą z Centrum Rozwoju i Psychoterapii "Strefa Zmiany". Czy do pierwszej wizyty w gabinecie psychologicznym należy się w jakiś sposób przygotować czy zdać się na doświadczenie psychologa i spontaniczny rozwój sytuacji? To zależy od człowieka, od jego indywidualnej potrzeby. Czasem warto trochę poczytać, ktoś może potrzebować troszkę się dowiedzieć, na czym polega proces psychoterapii. Ale to nie jest konieczne, nie trzeba się przygotowywać do tego, a nawet lepiej zdać się na swoja spontaniczność, otworzyć na siebie i drugiego człowieka, na to spotkanie i na ten proces. Psychoterapia daje doskonałe rezultaty. Pozwala na zbudowanie, czasem pierwszej w życiu, zdrowej relacji, opartej na akceptacji, zaufaniu i szacunku. Pozwala powoli pozbyć się złych i szkodzących przekonań o sobie i o świecie. Pozwala dorosnąć i realnie spojrzeć na rzeczywistość. Problemy i słabości, jeśli się je zaakceptuje w sobie, można przekuć na ogromną wartość i siłę. Wszak jest to właśnie nasza historia. Ale aby tak było, potrzebne jest wsparcie, które może dać empatyczny terapeuta. Potem czuje się już oparcie w samym sobie. Pierwsza wizyta u psychologa zwykle budzi wiele obaw i wątpliwości. Fora internetowe, aż huczą od porad, jak się zachować, co mówić podczas takiej pierwszej wizyty. Czy zachować zimną krew czy może od razu „wyrzucić” z siebie wszystkie emocje? Czy jest jakaś reguła, klucz, który stanowiłby pewne wsparcie dla nowicjuszy na kozetce? Jak wygląda pierwsza wizyta u psychologa? Nie ma na to reguły, to zawsze zależy od człowieka. Często ludzie płaczą od razu i zaczynają mówić o najbardziej bolesnych kwestiach, często nie są w stanie długo się otworzyć, nie mogą zbliżyć się do swoich emocji, zagadują, mówią o rzeczach mniej istotnych, potrzebują najpierw lepiej poznać terapeutę, oswoić się z nim i z sytuacją. Nie ma takiej zasady, co jest lepsze, bo dla każdego „lepsze” może być coś innego, każdy potrzebuje czegoś innego, zmaga się z innymi problemami. Każdy może pracować z terapeutą w swoim własnym rytmie. Pierwsza wizyta to zwykle próba uchwycenia na czym polega kłopot pacjenta, próba zrozumienia, z czym się zmaga. To pytanie o jego aktualną sytuację życiową, aby uchwycić kontekst w jakim się człowiek znajduje, zobaczenie, w jaki sposób przejawiają się jego trudności w codziennym życiu. I raczej nie pracuje się na kozetkach, to przeżytek. Siedzimy w wygodnych fotelach naprzeciwko siebie, mamy kontakt wzrokowy, to jest ważne. Czasem, aż trudno uwierzyć w to, że w XXI wieku przed zasięgnięciem porady psychologa, wciąż pojawia się lęk o to, że psychoterapia naznaczy nas piętnem osoby chorej psychicznie, zarówno w oczach swoich, jak i społeczeństwa. Podczas kiedy, zupełnie swobodnie mówimy w gronie znajomych o wizytach u wszystkich lekarzy specjalistów, wstydzimy się mówić o psychoterapii. Z czego to wynika? Często myli się w opinii społecznej psychiatrę z psychoterapeutą. Ludzie boją się opinii społecznej, tego, że ktoś mógłby pomyśleć, że są chorzy psychicznie, lub że sobie nie radzą w życiu, że są słabi. Wizyty u psychoterapeuty też niektórym kojarzą się z jakąś porażką życiową, że to oznacza, że sobie nie poradzili, że są przegrani. A to nieprawda, przyznanie się do słabości i wykorzystanie jej dla siebie, dla swojego dobra, świadczy o sile. Podobnie jak sięganie po pomoc. Dla jasności, może sprecyzujmy, czym różni się psycholog od psychiatry? Psychiatra jest lekarzem i może przepisywać leki. Istnieją takie sytuacje, kiedy leczenie farmakologiczne, powinno zostać natychmiast wdrożone, aby człowiek otrzymał skuteczną i szybką pomoc. Jest to konieczne, gdy jesteśmy pogrążeni w głębokiej, długotrwałej depresji, gdy występują problemy ze snem, apetytem, nadmierną nerwowością czy przemęczeniem. Jednak w przypadku nerwic, zaburzeń lękowych, problemów w relacjach, dużo lepszą metodą pomocy jest psychoterapia. Środki farmakologiczne dają szybką ulgę, ale zaleczają tylko objawy. Odbierają nam okazję do zrozumienia przyczyny naszych problemów, do nauki nowych umiejętności, radzenia sobie z napięciem, nie mamy motywacji do nauki nowych strategii działania. Jak znaleźć dobrego psychologa i po czym poznać, że wybrany przez nas specjalista jest dobry? Zawsze można zapytać swego psychoterapeutę o rekomendacje, wykształcenie, czy ukończył szkołę psychoterapii, czy poddaje się superwizji. Ale nie tylko papiery i certyfikaty świadczą o człowieku, ważne jest wzajemne dopasowanie. Warto zaufać swojej intuicji i sprawdzić, czy ten człowiek nam pasuje, czy czujemy si e z nim bezpiecznie, czy mu ufamy. Ktoś może nam też polecić dobrego terapeutę, ale to też jest pytanie, czy dobry dla mnie a dla tej osoby, to to samo. Czy to oznacza dla nas to samo? Kiedy już znajdziemy odpowiednią osobę, jaką relację powinniśmy mieć z psychologiem – bardziej przyjacielską czy bardziej formalną? Na pewno to nie jest relacja przyjacielska, to jest relacja zupełnie niezwykła, nie da się jej porównać do żadnej innej, bo jest wyjątkowa. Nikt inny, nawet przyjaciel, nie jest wstanie być dla nas tak empatyczny, wyrozumiały i nastawiony tylko na nas. Nikt nie ma tyle uwagi i nieoceniającej życzliwości, co dobry psychoterapeuta. Nie jest to też relacja formalna, bo między terapeuta a jego pacjentem rodzi się więź, są w prawdziwym kontakcie. Terapeuta nie jest tylko patrzącym z góry mądralą, nie powinien taki być. Tu nie chodzi o dystans eksperta, ale o życzliwą relacje zrozumienia, oczywiście z wykorzystaniem swej wiedzy, doświadczenia i technik, które przybliżają do pożądanej zmiany. W kontakcie z psychologiem często zwierzamy się z bardzo intymnych szczegółów naszego życia oraz jawnie podajemy motywacje, podejmowanych przez siebie wyborów życiowych. Wzbudza to nierzadko lęk przed byciem ocenianym, a co za tym idzie potępianym przez psychologa, bo przecież psycholog to też człowiek. Jak się do tego ustosunkować? Psychoterapeuta nie jest po to, aby potępiać czy nawet oceniać. Jest po to, aby rozumieć, aby towarzyszyć w poszukiwaniach. Niektóre zachowania mogą terapeucie wydawać się szkodliwe dla pacjenta i może on chcieć o tym rozmawiać. Ale to nie ma większego znaczenia, bo prawdopodobnie one do czegoś są pacjentowi potrzebne, skoro się pojawiają. Najważniejsze jest to, że bez względu na sytuację, terapeuta zawsze stoi przy swoim pacjencie, wspiera go i jest zawsze po jego stronie. Warto też pamiętać, ze dobry psychoterapeuta powinien superwizować swoją pracę, tzn. konsultować się z bardziej doświadczonymi, dbać o swoje kompetencje, podnosić kwalifikacje. Na czym właściwie polega pomoc psychologa? Bo przecież nie chodzi tutaj o wypisanie recepty na życiowe wybory? Psychoterapeuta nie jest doradcą życiowym; on ma pomóc w budowaniu wewnętrznej siły i dojrzałości. Każda psychoterapia jest doświadczeniem emocjonalnym. Nie jest to intelektualny dyskurs dwóch wykształconych osób, ale silne przeżycie i właśnie dzięki temu możliwe jest osiągniecie pożądanej zmiany. Ważne czynniki działające w procesie psychoterapii, to pozytywna i dająca wsparcie relacja z psychoterapeutą, doświadczanie nadziei, ulgi i spadku napięcia, odreagowywanie, zaufanie do terapeuty i poczucie bezpieczeństwa, otrzymywanie informacji zwrotnych, korektywne doświadczenia emocjonalne. W relacji z psychoterapeutą, pacjent ma okazję doświadczyć zrozumienia i empatii. Jest życzliwie wysłuchany, nie jest oceniany, może przeżywać uczucia zamiast je ukrywać, może zastanawiać się nad nimi, poszukiwać ich sensu i znaczenia. Terapeuta nie krytykuje i nie odrzuca pacjenta, jest wrażliwy na jego problemy, wyraża swoje emocje i pozwala pacjentowi na wolność i autonomię. Taka psychoterapia jest pozytywnym doświadczeniem w zakresie relacji z drugim człowiekiem. Kiedy właściwie należy uznać terapię za zakończoną? Decyduje o tym psycholog czy my sami? Zwykle wcześniej, na początku terapii, po kilku spotkaniach, ustalamy jej cel oraz czas trwania, w zależności od problemu pacjenta. Terapeuta nie zostawia pacjenta, jeśli ten nie jest jeszcze na to gotowy. To raczej pacjent decyduje, czy już osiągnął zamierzony cel, czy czuje się gotowy do zakończenia, czy potrzebuje jeszcze trochę czasu. Dziękuję za rozmowę i mam nadzieję, że będzie ona drogowskazem dla osób, które mają wątpliwości, czy skierować swoje kroki w stronę gabinetu psychologicznego. Adriana Klos - psycholog i psychoterapeuta z warszawskiego Ośrodka Rozwoju i Psychoterapii „Strefa Zmiany”. Pracuje z młodzieżą i osobami dorosłymi, które: doświadczają lęków, depresji i obniżonego nastroju, zaburzeń jedzenia oraz psychosomatycznych, mają problemy w relacjach z innymi, znajdują się w sytuacji kryzysu ( np. w związku lub w pracy), wychowały się w rodzinach dysfunkcyjnych np. w rodzinie alkoholowej. Prowadzi również treningi i warsztaty rozwojowe, grupy wsparcia, terapię par oraz DDA. Razem z Centrum Medycznym LIM grupy LuxMed, wspiera świeżo upieczone mamy w ich nowej życiowej roli, realizując program zapobiegania depresji poporodowej. Prowadzi konsultacje psychologiczne oraz warsztaty rozwojowe i grupy wsparcia dla przyszłych mam i dla mam niemowląt. Publikuje i komentuje w mediach w Twoim Stylu, Rzeczpospolitej, Polityce, Pani. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Opublikowane o 10:58h w kategorii Dorośli Niektórzy mówią: po co ci psycholog, przecież o swoich problemach możesz porozmawiać z przyjacielem. Czy mają rację?Zdarza się, że w sytuacjach trudnych, kryzysach lub po prostu przy wątpliwościach dot. życiowych wyborów szukamy pomocy i wsparcia u bliskich. To dobre działanie – badania wyróżniają kontakt z innymi (bliskimi) ludźmi jako jeden ze sposobów radzenia sobie ze stresem. Przyjmuje się, że każdy potrzebuje mniej lub bardziej intensywnych i częstych kontaktów z innymi, a osoby, które mają dobre i częste kontakty z przyjaciółmi, lepiej znoszą pomyśleć: skoro mam przyjaciół – czy potrzebuję psychologa? Przy odpowiedzi na to pytanie warto wiedzieć, że role psychologa i przyjaciela są zupełnie zrozumienie problemów do ich rozwiązaniaGdy w sytuacji trudnej, na przykład związanej z obniżonym nastrojem zwracamy się do bliskiej osoby, najczęściej oczekujemy wsparcia: ciepła, rozmowy i akceptacji. To pomaga, jeśli jednak problem wynika z naszych subiektywnych przeżyć i emocji (na przykład silny stres związany z fobią społeczną), taka forma kontaktu, poprzez „zagłaskiwanie” sytuacji („nie przejmuj się”) może okazać się nieskuteczna, a w dłuższej perspektywie nawet utrwalająca niekorzystne mechanizmy psychiczne. W niektórych sytuacjach rady bliskich osób, nieposiadających wykształcenia i doświadczenia psychologicznego, mogą działać odwrotnie do zamierzeń. Rola psychoterapeuty jest odmienna – on nie udziela życiowych porad, za to może pomóc w analizie sytuacji, w zrozumieniu i poradzeniu sobie ze swoimi psycholog będzie wiedział, jak Ci pomóc i poprowadzi Cię w stronę gruntownego rozwiązania, a nie „załatania problemu”. Jak to zrobi? Będzie starał się stworzyć bezpieczną atmosferę, w której będziesz mógł spojrzeć na swoje problemy i wątpliwości „z zewnątrz”, zrozumieć je i jeśli to potrzebne – skonfrontować się z nimi. Bliscy, działając w dobrej wierze, często chcą uchronić nas przed taką konfrontacją, wzmacniając siłę negatywnych emocji. Przykład: unikanie źródła subiektywnego lęku (np. lęk przed wystąpieniami publicznymi) sprawia, że lęk będzie coraz siebie w odbiciuDobry psycholog nigdy nie prowadzi terapii swoich bliskich i przyjaciół – wie, że wcześniejsze kontakty i istniejący stosunek interpersonalny uniemożliwiają prawdziwą i dogłębną analizę emocji. Wizyta u psychologa to możliwość uświadomienia sobie, co naprawdę czujemy, bo emocje nie będą zniekształcone przez wcześniejsze doświadczenia (inni jesteśmy wobec przyjaciela, inni wobec księdza, inni wobec rodziców – mamy różne wyobrażenia na temat ich stosunku do nas, ich wrażliwości itd.) – do psychologa przychodzimy jako „czysta karta”. Daje to możliwość dokładnego przyjrzenia się swoim emocjom takim, jakie one są bez „nadbudowy”, wynikającej z sytuacji, doświadczenia, się (zwłaszcza w psychoanalizie), że w terapii bardzo ważną rolę odgrywa zjawisko przeniesienia – pacjent przenosi ważne dla siebie emocje i relacje na terapeutę i na tej sytuacji można oprzeć analizę i te emocje, które ukrywamySą takie emocje, które ukrywamy przed innymi ludźmi – bo się wstydzimy, boimy, nie chcemy o nich myśleć. Warto o takich emocjach porozmawiać z psychologiem – relacja z terapeutą wyklucza ocenę, a zakłada pełną akceptację. Na terapii nie musimy się bać – możemy rozmawiać o wszystkim. Dobry psycholog sprawi, że będzie to łatwiejsze. Nie bez znaczenia jest też atmosfera miejsca, w którym odbywa się terapia. Z taką świadomością zaprojektowano Dom też emocje, myśli i wspomnienia, które ukrywamy sami przed sobą. Rolą psychologa jest uświadomić nam to, czego nie chcemy wiedzieć i skonfrontować nas z tym. Taka konfrontacja często ma walor terapeutyczny – czasem warto porozmawiać o trudnej emocji lub wspomnieniu, żeby przestało wpływać na nasze życie. Nawet jeśli sobie tego wpływu na początku nie uświadamiamy. Indywidualne spotkanie z psychologiem, dla większości z nas jest nowym doświadczeniem, które wiąże się z lekiem i niepokojem. Pojawiają się wątpliwości i pytania jak sobie poradzić. Jednak jest to sytuacja nie do przewidzenia. Nie jesteśmy w stanie ułożyć sobie gotowego schematu przebiegu. Jednak pamiętajmy, że psycholog pracuje dla nas i na nasze zlecenie. Dodatkowo jest zobowiązany do zachowania całościowej tajemnicy ze spotkania. jego zadaniem jest niesienie pomocy. Warto wiedzieć także, że jest on przyzwyczajony do słuchania o problemach i na pewno już z nie jednym się spotkał. Dlatego nie musimy się niczym denerwować. Psycholog to pewnego rodzaju lekarz, który ma nam pomóc. Dlatego przed pierwszym spotkaniem powinniśmy się lekko przygotować. Przed spotkaniem musimy koniecznie się zastanowić nad tym co nas tak naprawdę dręczy. Przemyślmy co nam dokucza, jakie myśli nas bolą, z czym sobie nie radzimy, co nam przeszkadza. Zwróćmy także uwagę na to w jaki sposób okazujemy swoje emocje i uczucia środowisku zewnętrznemu. Pamiętajmy, że pierwsza wizyta zawsze jest tylko wstępem do dalszych spotkań. Pozwala na ogólne zapoznanie się z problemem i omówienia dalszego leczenia. Psycholog nie oczekuje od nas również konkretnych zachowań. Nowoczesne techniki psychoterapeutyczne. Profesjonalni i doświadczeni psycholodzy. Sprawdź naszą ofertę: psychoterapia Warszawa Mokotów Będzie słuchał o problemach jakie sprowadziły Ciebie do niego. Wszystko będzie sobie zapisywał, analizował. W celu uzupełnienia i dokładnego sprecyzowania może zadawać pytania, na które warto odpowiadać prawdą. Może spytać także o oczekiwania jakie mamy wobec niego, czego spodziewamy się po terapii, a także co chcemy osiągnąć. Pozwoli to na dobranie odpowiednich formy pomocy do klienta. Diagnoza psychologicznaw Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej Diagnoza psychologiczna to proces, którego celem jest wyjaśnienie przyczyn trudności w uczeniu się lub w zachowaniu. Potocznie często nazywa się ją badaniem. Nie ma jednak nic wspólnego z wizytą u lekarza. W czasie spotkania z psychologiem dziecko lub nastolatek wykonuje szereg zadań, których celem jest określenie potencjałów i deficytów. Psycholodzy w swojej pracy stosują wystandaryzowane testy psychologiczne. Dzięki temu możliwe jest porównanie wyników uzyskanych przez klienta poradni z normami wiekowymi. Ogólny przebieg i cel diagnozy psychologicznej. Jednym z głównych zadań poradni jest diagnoza dzieci i młodzieży. Diagnozą w poradni zajmuje się psycholog, którego badania uzupełniane są w miarę potrzeb badaniami innych specjalistów np. logopedy, pedagoga, doradcy zawodowego. Psycholodzy korzystają też z informacji o stanie zdrowia dziecka (na podstawie złożonych przez rodziców zaświadczeń lekarskich). Na badanie zgłaszane są dzieci i młodzież przez rodziców lub prawnych opiekunów. Proces diagnozowania i jego wynik ma charakter wieloaspektowy. Każdy zgłoszony problem ma swoją specyfikę, która wpływa na dobór czynności diagnostycznych. Dlatego stosuje się różnorodne metody i techniki badawcze. Podstawową formą jest wywiad (dostarcza on wiadomości o najwcześniejszych latach życia), rozmowa, obserwacja oraz testy psychologiczne. W procesie diagnozowania używane są wystandaryzowane, rzetelne, trafne i wiarygodne testy. Służą one do oceny rozwoju intelektualnego, poznawczego, emocjonalnego, społecznego i językowego. Badanie psychologiczne ma na celu poznanie dziecka, jego możliwości rozwoju, zachowań, specyfiki trudności w funkcjonowaniu szkolnym, osobniczym, w relacjach rodzinnych, czy rówieśniczych. Przede wszystkim stanowi próbę wyjaśnienia mechanizmów psychologicznych i genezy zgłaszanych problemów. Trafna diagnoza jest podstawą do dalszych działań w stosunku do dziecka, jego rodziny, środowiska szkolnego i rówieśniczego. Działania te mają charakter: profilaktyczny, korekcyjny, terapeutyczny, psychoedukacyjny, wychowawczy. Uzyskane w procesie diagnozy informacje stanowią podstawę do udzielania porad dla rodziców na użytek wspierania indywidualnego rozwoju dziecka. Szczególne znaczenie ma diagnoza małych dzieci. W przypadku stwierdzenia różnych zaburzeń w ich rozwoju psychoruchowym istnieje możliwość wczesnego wspomagania i stymulowania np.: opóźnionego rozwoju mowy, sprawności manipulowania, deficytów uwagi, rozwoju ruchowego. Opieka psychologiczna nad małym dzieckiem pełni ważną rolę profilaktyczną, zapobiega niepowodzeniom w nauce szkolnej. Wczesna diagnoza jest konieczna w przypadku dzieci niepełnosprawnych. Wcześniej podjęta interwencja hamuje pogłębianie się niepełnosprawności umysłowej, wspiera rodzin pokazując możliwości dalszego rozwoju i edukacji dziecka. Kiedy udać się z małym dzieckiem do psychologa? Każda sprawa, która niepokoi rodzica wymaga konsultacji. Psycholog zajmuje się różnymi sytuacjami, które budzą wątpliwości rodziców. Warto umówić się chociażby na jedno spotkanie i wspólnie z psychologiem dziecięcym odpowiedzieć na pytanie, czy niepokój jest zasadny, niż narażać się na negatywne konsekwencje nierozwiązanego problemu. Warto zwłaszcza skonsultować się z psychologiem, gdy dziecko: znajduje się w tak zwanej grupie „ryzyka ciążowo –okołoporodowego” (istotne problemy w okresie ciąży lub okresie okołoporodowym), ma stwierdzone zaburzenia neurorozwojowe, zaburzenia napięcia mięśniowego wymagające rehabilitacji, ma wadę genetyczną lub inną poważną przewlekłą chorobę somatyczną, nie uzyskuje przewidzianych dla danego wieku osiągnięć rozwojowych, nie chce i nie potrafi bawić się zabawkami, unika całej grupy zabaw, bawi się bardzo krótko, ma problemy z nawiązaniem relacji społecznych, nie nawiązuje prób komunikacji z otoczeniem stosownych do wieku, wykazuje problemy pielęgnacyjne - trening czystości, zaburzenia rytmu spania, problemy z jedzeniem, wykazuje w sposób przewlekły nasilone reakcje złości, smutku, agresji, płaczu, lęku, nie potrafi radzić sobie z niepowodzeniami, funkcjonuje w swoim świecie i jest mało zainteresowane otoczeniem, doświadcza trudnej sytuacji np. rozwód rodziców, śmierć kogoś bliskiego, dużej ilości zmian, która przekracza jego możliwości adaptacyjne, demonstruje problemy wychowawcze w domu lub przedszkolu. Zachęcamy do spotkania z psychologiem również w każdej innej sytuacji, która budzi niepokój rodziców, aby upewnić się, że rozwój dziecka przebiega prawidłowo oraz poradzić się, jak twórczo stymulować jego rozwój. Jak przebiega wizyta u psychologa (z małym dzieckiem)? Spotkanie z psychologiem może mieć formę badania lub obserwacji mających na celu określenie, jak rozwija się dziecko. Podczas spotkania maluch poddawany jest różnym próbom i zadaniom, które w większości mają charakter zabawy lub pytań dostosowanych do jego wieku. Ocena aktualnego poziomu rozwoju psychoruchowego dziecka zwykle odbywa się przy udziale rodzica, który zna je najlepiej – psycholog kieruje do mamy lub taty wiele pytań o umiejętności, które maluch wykazuje w domu. Psycholog z pewnością zapyta, jaki jest cel wizyty, zbierze również wnikliwy wywiad, w którym zapyta o dotychczasowy rozwój i funkcjonowanie dziecka, a także o jego relacje z rówieśnikami i relacje rodzinne. W zależności od złożoności sprawy może zaproponować kilka spotkań. Diagnoza w poradni może być również rozszerzona o obserwację malucha w grupie rówieśniczej i naturalnych, znajomych dla niego warunkach. Wniesie to wiele cennych informacji i umożliwi udzielenie bardziej adekwatnej pomocy. Jeśli problem będzie tego wymagał, psycholog odeśle dziecko na konsultację do innego specjalisty np. pediatry, psychiatry, endokrynologa, neurologa, genetyka po to, aby wykluczyć inne choroby i zaburzenia. Może również polecić zapisanie dziecka na zajęcia terapeutyczne. Jak przygotować się do pierwszego spotkania? Warto, aby rodzice dobrze przygotowali się do tej wizyty – jeśli trzeba, spisali to, o czym chcą powiedzieć, tak aby nie pominąć podczas spotkania ważnych informacji. Z pewnością psycholog zapyta o kwestie dotyczące rozwoju dziecka – od poczęcia do chwili obecnej. Warto sobie przypomnieć, kiedy dziecko stawiało pierwsze kroki, a kiedy zaczęło mówić. Wśród tych pytań pojawią się także dotyczące stanu zdrowia – czy dziecko miało jakieś urazy? Czy było leczone w szpitalu? Czy choruje na coś przewlekle? Jeśli tak, jakie leki zażywa? Ideałem byłoby, gdyby na spotkaniu byli oboje rodzice – będą mogli się uzupełniać podczas zbierania wywiadu. W trakcie umawiania wizyty warto zapytać, czy na spotkaniu rodzice maja zjawić się sami czy z dzieckiem. Bardzo często zdarza się bowiem tak, że podczas pierwszego spotkania psycholog przeprowadza wywiad z rodzicami, ustala z nimi cele i metody pracy, a dopiero na kolejnym rozpoczyna bezpośrednią pracę z dzieckiem. Jeżeli rodzic ma przyjść na spotkanie razem z dzieckiem, warto pomyśleć o osobie towarzyszącej, która mogłaby zająć się dzieckiem podczas rozmowy rodziców z psychologiem. Dziecko w wieku przedszkolnym warto uprzedzić o planowanej wizycie i ogólnie przekazać, czego może się spodziewać. Efekty spotkania z psychologiem. W wyniku spotkania z psychologiem rodzic w zależności od potrzeb dziecka otrzymuje informacje o uzyskanych wynikach badania. W informacji jest mowa o dobrych stronach dziecka oraz o jego deficytach w rozwoju. W razie konieczności dziecko jest kierowane na konsultacje medyczne (do lekarzy specjalistów w zależności od problemu). Dzieci z obciążeniami okołoporodowymi i nietypowym zachowaniem mogą być kierowane do neurologa dziecięcego, a nadpobudliwe psychoruchowo, agresywne i z problemami z zachowaniem mogą być kierowane do psychiatry dziecięcego. Dzieci mogą również mieć zaleconą terapię psychologiczną. Systematyczne spotkania z psychologiem mogą pomóc dziecku przezwyciężyć nurtujące je problemy lub problem. Dla dziecka psycholog to terapeuta leczący zranienia psychiczne i odblokowujący jego ograniczenia. Psycholog nie przepisuje recept na leki, ale może zalecić wprowadzenie zmian dotyczących żywienia dziecka lub poprosić o uzupełnienie diety dziecka o preparaty wspomagające pracę umysłu. Jeżeli rodzina dziecka przeżywa kryzys również rodzic mogą liczyć na pomoc psychologa w poradni. Czasami okazuje się, że problem dziecka jest problemem rodzica. A sposobem uzdrowienia trudnej sytuacji jest dokonanie zmian przez samego rodzica / opiekuna. W czasie rozmowy z rodzicem, pomaga się mu dostrzec problem i go rozwiązać. Jeżeli dziecko ma trudności wychowawcze, rodzic lub osoby pracujące z dzieckiem otrzymają wskazówki do pracy z nim. Psycholog nie wychowa dziecka za rodzica, tylko wskaże kierunek działania. Może zaprosić rodzica na spotkania dla rodziców. Spotkanie z psychologiem nie jest przesłuchaniem, lecz serdeczną rozmową, będącą wspólnym poszukiwaniem przyczyn kłopotów i wspólnym określaniem pomysłów i sposobów skutecznych ich rozwiązań. Czasami na spotkaniu z psychologiem rodzic ma okazję dostrzec odmienne, zaskakujące zachowanie swojego dziecka. Rodzic może poznać nowe formy zabaw, nauczyć się innego podejścia do dziecka. Psycholog jest dla rodzica i nauczyciela doradcą czy konsultantem. To osoba korygująca postawy rodziców i wspierająca ich w pełnieniu wychowawczej roli. Jest też edukatorem, który poszerza wiedzę rodziców o rozwoju ich dziecka, pomaga im w dotarciu do potrzebnej pomocy. Psycholog przede wszystkim rozmawia i służy dobrą radą. Należy pamiętać, że psychologa obowiązuje zawodowy kodeks etyczny i musi on działać zgodnie z nim. Obowiązuje go dyskrecja, jest zobowiązany do zachowania tajemnicy zawodowej. W przypadku realnego zagrożenia zdrowia i życia osoby zgłaszającej się do niego, psycholog zobowiązany jest do podjęcia działań interwencyjnych. Opracowały: Elżbieta Wieliczko, Katarzyna Oleszkiewicz, Honorata Jamróz, Marta Mossakowska Zebrane przez: Danutę Hałasiewicz-Tokarską Obecnie coraz więcej usług przenosi się do internetu, podobnie stało się z wizytami u lekarzy. Z większością specjalistów możemy porozmawiać za pomocą telefonu lub kamery i mikrofonu. Szerzej dostępne stały się również wizyty u psychologów on-line. Czy terapia na odległość jest tak samo skuteczna, jak ta twarzą w twarz? Jak wyglądają wizyty on-line u psychologa? spis treści 1. Rodzaje wizyt u psychologa on-line 2. Zalety usług psychologicznych on-line 3. Kiedy psycholog on-line może pomóc? 4. Jak przygotować się do sesji on-line? 5. Jak wygląda wizyta on-line u psychologa? rozwiń 1. Rodzaje wizyt u psychologa on-line Wizyta on-line odbywa się przez internet, ale wbrew pozorom może przybierać różne formy: Zobacz film: "Dzieci i młodzież w czasie koronawirusa. Jak im pomóc?" forma synchroniczna - kontakt z psychologiem w czasie rzeczywistym, poprzez wideorozmowę lub chat, forma asynchroniczna - odpowiedź od psychologa następuje z opóźnieniem, na przykład wymiana wiadomości e-mail. Wiele osób zastanawia się, który rodzaj wizyty jest lepszy. Wszystko zależy od indywidualnych preferencji, niektórzy są w stanie całkowicie się otworzyć i odpowiadać szczerze, dopiero kiedy nikt ich nie widzi. W takiej sytuacji zdecydowanie bardziej rozsądnym wyborem będzie forma asynchroniczna wizyty lub rozmowa poprzez chat. 2. Zalety usług psychologicznych on-line Największą zaletą wizyt u psychologa on-line jest taka sama skuteczność, jak w przypadku spotkań w gabinecie. Forma spotkania nie ma żadnego znaczenia dla powodzenia terapii. U większości osób rozmowa z psychologiem wywołuje wiele emocji, które często utrudniają szczerą rozmowę i przedstawienie problemu. W takiej sytuacji terapia online zwiększa komfort psychiczny i poczucie bezpieczeństwa. Zdarzają się sytuacje, kiedy regularne pojawianie się u psychologa jest niemożliwe: niepełnosprawność - wizyty on-line redukują problem z transportem czy dostaniem się do gabinetu w budynku bez windy, wstyd przed chodzeniem na psychoterapię - wciąż wiele osób boi się przyznać, że rozmawia z psychologiem i miewa obawy, że ktoś zobaczy je przed gabinetem, częste podróże - przebywanie w różnych miejscach zaprzecza ciągłości terapii u jednego psychologa, w przypadku sesji online wystarczy połączenie z internetem, mieszkanie na wsi lub w małej miejscowości - wybór specjalistów w takich miejscach jest ograniczony, natomiast w przypadku usług on-line odległość nie ma żadnego znaczenia, przebywanie za granicą - wiele osób o problemach natury psychicznej woli rozmawiać w ojczystym języku, poza granicami kraju jest to trudne. Zdarza się również, że wizyty on-line są nieco mniej kosztowne. Spotkania w takiej formie pozwalają także na zaoszczędzenie czasu, który pacjent musiałby poświęcić na dojazd. Niewątpliwą zaletą usług psychologicznych on-line jest możliwość rejestracji w łatwy sposób, również bez konieczności wychodzenia z domu. Obecnie można znaleźć wiele platform, pozwalających na wybór spośród kilkuset specjalistów i zapisanie się na dogodny dla siebie termin. Jednym z takich serwisów jest Znajdź gdzie poza sprawdzeniem cenników, można umówić się do psychologa zaledwie w kilka chwil. 3. Kiedy psycholog on-line może pomóc? Psychoterapia online jest skuteczna w większości przypadków, takich jak: depresja, zaburzenia lękowe, nałogi, złe samopoczucie, radzenie sobie ze stratą. Zobacz także: 4. Jak przygotować się do sesji on-line? Przygotowanie się do sesji on-line jest bardzo ważne, ponieważ dopiero w odpowiednich warunkach jesteśmy w stanie swobodnie rozmawiać. Przede wszystkim powinniśmy być sami, w cichym pokoju, żeby nic nas nie rozpraszało. W pobliżu nie powinno być nikogo, nawet najbliższej osoby, ponieważ rozmowa ta powinna być poufna. Pacjent powinien czuć się bezpiecznie. Chwilę przed spotkaniem ze specjalistą warto wyciszyć telefon, wyłączyć telewizor i wszystkie powiadomienia na komputerze, tak by móc się maksymalnie skupić. 5. Jak wygląda wizyta on-line u psychologa? Przebieg wizyty on-line u psychologa jest zależny od jej formy. W przypadku wymiany wiadomości pacjent po prostu powinien mieć możliwość swobodnego pisania. Często jest to po prostu rozmowa telefoniczna, jeśli taką formę preferuje pacjent. Spotkanie z użyciem mikrofonu i kamery moze być równie komfortowe, choć na początku trzeba przełamać barierę. Psychologa widzimy jedynie przez ekran komputera, jest to jednak kwestia przyzwyczajenia. Warto zadbać, by dobrze słyszeć, co mówi do nas specjalista, a także by mikrofon znajdował się blisko twarzy. Oprócz tego, sesja wygląda niemal identycznie, jak ta odbywająca się twarzą w twarz. Pierwszym krokiem jest połączenie się o wcześniej ustalonej porze. Niektórzy specjaliści zapraszają pacjentów na własne strony internetowe, inni korzystają z ogólnodostępnychprogramów, takich jak Skype, Zoom, Microsoft Teams. Pierwsza wizyta on-line to czas na poznanie się. Specjalista powinien nieco o sobie powiedzieć i wstępnie zarysować przebieg kolejnych spotkań. Psycholog będzie zadawał wiele pytań, by określić rodzaj problemu i dostosować do niego terapię. Terapeuta będzie się starał dowiedzieć, czy w ostatnim czasie u pacjenta miały miejsce jakieś zmiany, takie jak przeprowadzka, śmierć kogoś bliskiego, utrata pracy lub rozpoczęcie nowej itd. Specjalista może również zapytać o to, czy samopoczucie ma wpływ na wykonywanie pracy lub kontakty z innymi ludźmi. Ważne jest także określenie obecnej sytuacji, czyli miejsca zamieszkania, wysokości dochodu, stanu cywilnego, a nawet relacji z rodziną lub partnerem. Psycholog powinien być również poinformowany o wcześniejszym leczeniu psychiatrycznym, jeżeli miało ono miejsce. Kluczowe jest przedstawienie wypisów od lekarza, diagnozy lub spisu przyjmowanych leków. Warto zaznaczyć, że poprawa stanu zdrowia psychicznego wymaga czasu, zaangażowania i chęci współpracy, jednak efekty potrafią zaskoczyć. Umów wizytę od ręki na Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy

jak wygląda rozmowa z psychologiem